Créditos da imaxe: NASA, ESA, Hubble, HLA; reprocesados e copyright: Jesús M.Vargas & Maritxu PoyalExplicación: ata que punto pode tecerse unha nebulosa planetaria coma unha rede enleada. A nebulosa planetaria da Araña Vermella amosa a complexa estrutura que pode resultar cando unha estrela normal expulsa os seus gases máis externos e se convirte nunha estrela anana branca. Esta nebulosa planetaria simétrica con dous lóbulos, etiquetada oficialmente coma NGC 6537, alberga unha das ananas brancas máis quentes nunca antes observadas, probablemente coma parte dun sistema estelar binario. Os ventos internos que emanan desde as estrelas centrais, visibles no centro, foron medidos cunha velocidade superior aos 1000 quilómetros por segundo. Estes ventos estenden a nebulosa, flúen ao longo das paredes nebulares e provocan que as ondas do gas e po quentes colisionen. Os átomos atrapados nestes choques irradian luz que se amosa en cores representativos na imaxe superior do telescopio espacial Hubble. A nebulosa da Araña Vermella atópase cara a constelación do Arqueiro (Sagittarius). A súa distancia non se coñece ben pero estimouse por algúns que están nuns 4.000 anos luz.